Copyright © 2001, 2009 The FreeBSD Documentation Project
Dit artikel behandelt het gebruik van solid state disk-apparaten in FreeBSD voor het maken van embedded systemen.
Embedded systemen hebben het voordeel van verhoogde stabiliteit wegens het ontbreken van bewegende delen (harde schijven). Er moet echter rekening worden gehouden met de over het algemeen weinig beschikbare schijfruimte in het systeem en de duurzaamheid van het opslagmedium.
Specifieke onderwerpen die aan bod komen omvatten de typen
en attributen van solid state-media die geschikt zijn om in FreeBSD
als schijf te gebruiken, kernelopties die interessant zijn in
zo'n omgeving, de mechanismen van
rc.initdiskless die de initialisatie van zulke
systemen automatiseren en de noodzaak voor alleen-lezen
bestandssystemen, en het van voor af aan bouwen van
bestandssystemen. Het artikel zal afsluiten met wat algemene
strategiën voor kleine en alleen-lezen
FreeBSD-omgevingen.
Vertaald door René Ladan.
Het bereik van dit artikel zal beperkt zijn tot solid state disk-apparaten die gemaakt zijn met flash-geheugen. Flash-geheugen is een solid state-geheugen (geen bewegende onderdelen) dat niet-vluchtig is (het geheugen blijft gegevens behouden zelf nadat alle stroombronnen zijn ontkoppeld). Flash-geheugen kan enorme fysieke schokken weerstaan en is redelijk snel (de oplossingen met flash-geheugens die in dit artikel worden behandeld zijn iets langzamer dan een EIDE-harde schijf voor schrijfbewerkingen, en veel sneller voor leesbewerkingen). Een heel belangrijk aspect van flash-geheugen, waarvan de ramnificaties later in dit artikel besproken zullen worden, is dat elke sector een beperkte herschrijfcapaciteit heeft. Een sector flash-geheugen kan maar een bepaald aantal keren beschreven, gewist, en herschreven worden voordat de sector permanent onbruikbaar wordt. Hoewel veel flash-geheugenproducten automatisch slechte blokken in kaart brengen, en hoewel sommigen zelfs schrijfoperaties gelijkmatig over de eenheid distribueren, blijft het een feit dat er een limiet bestaat aan de hoeveelheid waarmee het apparaat kan worden beschreven. Concurrerende apparaten hebben tussen de 1.000.000 en 10.000.000 schrijfbewerkingen per sector in hun specificaties staan. Dit getal varieert vanwege de omgevingstemperatuur.
In het bijzonder worden ATA-compatibele compact-flash-eenheden besproken, welke vrij populair zijn als opslagmedium voor digitale camera's. Bijzonder interessant is het feit dat de pinnen ervan precies met die van de IDE-bus overeenkomen en dat ze compatibel zijn met de ATA-commandoverzameling. Daarom kunnen deze apparaten direct aan een IDE-bus in een computer gekoppeld worden met een zeer eenvoudige en goedkope adapter. Eenmaal op deze wijze geïmplementeerd zien besturingssystemen zoals FreeBSD het apparaat als een normale harde schijf (doch klein).
Er bestaan nog andere solid state disk-oplossingen, maar hun kosten, zeldzaamheid, en relatieve gebruiksongemak plaatst ze buiten het bereik van dit artikel.